Meneer Vink (70) wordt door zijn kinderen omschreven als een kille man die grote moeite heeft om zich te uiten en niet van vrolijke dingen houdt. Hij is gewend te reageren met een snauw. Zijn dagelijkse leven bestond uit werken in een bakkerij van de vroege ochtend tot de late avond. In de opvoeding en ten aanzien van anderen liet hij zich zien als een man die zijn normen zeer hoog stelde en die er zeer nauwgezet naar leefde om de door hem gestelde doelen te bereiken. Na zijn pensionering gunt hij zichzelf weinig tijd en zet hij zich continu in voor verenigingen waar men hem kent als een zeer hardwerkend bestuurslid.
Hij heeft een turbulente tijd doorgemaakt in de jaren voor zijn opname in het verpleeghuis: zijn been werd geamputeerd, wat resulteerde in het dragen van een kunstbeen waaraan hij nooit heeft kunnen en willen wennen. Hij weigerde vaak te oefenen met lopen.
Nieuwsbrief Sociaal Digitaal
Schrijf u in voor de nieuwsbrief van Sociaal Digitaal en blijf op de hoogte!