Mannen in de opvang: een nog steeds bestaand taboe

Omschrijving

Dat ook mannen slachtoffer van huiselijk geweld kunnen worden, is iets wat inmiddels wel bekend is. Toch blijkt dat veel mensen bij huiselijk geweld nog steeds het beeld voor ogen hebben van de man als dader en de vrouw als slachtoffer. Het taboe rondom het onderwerp blijkt groot. Hierin lopen we dus tegen onze eigen denkkaders en stereotypen aan. Binnen het sociaal domein valt op het gebied van bespreekbaarheid dan ook nog een hoop winst te behalen. Ik sprak met Daniëlle van Dijk en Soraya Tol, maatschappelijk werkers bij Blijf Groep, die de mannenopvang graag beter op de kaart willen zetten.

Van oudsher bestaat er een specifieke rolverdeling tussen mannen en vrouwen binnen de maatschappij,’ zegt Soraya. ‘Dit begon al bij de jagers en verzamelaars: mannen gingen jagen op eten en de vrouwen bleven thuis om voor de kinderen te zorgen. Binnen dit plaatje staat de man voor kracht: zij zijn sterk en onafhankelijk. Vrouwen zijn in deze het “zwakkere geslacht” en worden daarbij sneller als slachtoffer gezien.’ In Nederland hebben vrouwen inmiddels gelijke rechten als mannen. Dit gaat gepaard met het loslaten van rolpatronen: steeds meer vrouwen willen carrière maken en niet thuis blijven als huisvrouw. Bovendien is met de opkomst van het feminisme de wens om (financieel) onafhankelijk te zijn gegroeid. Tegelijkertijd blijkt er in ons hoofd nog weinig te veranderen en zitten traditionele denkkaders zo ingebakken in onze cultuur, dat het moeilijk is om hier afstand van te doen.

Emoties

‘Daarbij heerst nog altijd het beeld dat emoties bij vrouwen horen,’ aldus Soraya. ‘Mannen moet stoer en sterk zijn, horen geen emoties te tonen en zeker niet te huilen. Ook hier begint langzaam verandering in te komen, maar toch. Het is nog steeds het overheersende beeld dat onze denkkaders beïnvloedt.’ Zo heerst er ook nog steeds het beeld dat een man zich niet laat slaan door een vrouw. Stel je voor dat een van je vrienden (een man van 1,80 meter) aangeeft dat zijn vrouw (1,65 meter) hem mishandelt. De eerste reactie van velen zal zijn: ‘Ze is een kop kleiner dan jij. Je laat je toch niet mishandelen?’ Op  zo’n moment wordt het beeld dat deze mannen vaak toch al over zichzelf hebben bevestigd. ‘Dit merk ik ook als ik over mijn werk vertel aan mannen. Laatst viel een man zowat van zijn stoel toen hij hoorde dat mannen worden geslagen door vrouwen.