Hoofdstuk 3 - Grondslagen SPH

Omschrijving

Hoofdstuk 3 - Beroepsmethodiek en basismethodiek als grondslagen

Dit hoofdstuk levert twee methodieken, de basismethodiek en de beroepsmethodiek, als grondslagen voor het methodisch denken en handelen van de sociaal-pedagogisch hulpverlener op zowel het micro-, meso-, als macroniveau.

Allereerst komen de begrippen methode, methodiek, basismethodiek, beroepsmethodiek en instellingsmethodiek aan de orde, zodat over de betekenis die ik eraan geef geen misverstand kan ontstaan. De basismethodiek is het keuze-instrument voor de algemene hulpverleningsmethoden die moeten leiden tot een gewenste agogische basiscompetentie (1). Daarna volgt de verantwoording voor de keuze van een viertal elementen als te onderscheiden onderdelen binnen de beroepsmethodiek. Deze elementen zijn van belang om alle 23 kwalificaties en bijhorende deelkwalificaties (welke in hoofdstuk 6 worden benoemd) te kunnen behalen, die moeten leiden tot een gewenste beroepscompetentie. Ten slotte is er weer een proeve van bekwaamheid zodat de lezer zijn attitude met betrekking tot de beschreven beroeps- en basismethodiek kan testen en met studie- of beroepsgenoten kan vergelijken. 3.1

ENKELE BEGRIPPEN

In het woud van verklaringen voor de begrippen methodiek en methode kan een mens licht verdwalen. Daarom is het zinvol om de definities die ik hanteer, uit te leggen.

Methode

Methoden zijn ‘concrete en controleerbare wegen waarlangs’ of ‘concrete en controleerbare manieren waarop’ een bepaald agogisch doel kan worden bereikt. Het begrip ‘methode’ vat ik dus breed op. De ene keer ligt het accent op het gebruik van een bepaald middel, de andere keer veel meer op het gebruik van een bepaalde theorie, dan weer op het inzetten van een bepaalde vaardigheid of combinaties ervan.

Methodiek

Het kiezen van methoden voor een bepaald onderzoek- of praktijkgebied, vanuit bepaalde theoretische en soms ook ethische uitgangspunten en vooronderstellingen.