Hoofdstuk 10 - Vechten om hulp en eerherstel

Omschrijving

Alleenstaande moeder
Muneni is een alleenstaande moeder met twee kinderen van bijna tien jaar. Ze is gescheiden van haar ex-man die veroordeeld werd voor zware mishandeling en daarvoor een taakstraf kreeg. De mishandeling was van psychische, fysieke en seksuele aard. Zij werd geslagen, geschopt, verkracht en soms trok hij de haren uit haar hoofd. Ze voelt zich nog steeds bedreigd door haar ex-partner. Hij weigerde hulp voor de kinderen, liet gas en licht afsluiten, wist verschillende hulpverleners voor zijn karretje te spannen en blijft aangeven dat zijn ex-vrouw gek is. Muneni heeft door het vroegere geweld en de gevolgen daarvan met veel instellingen te maken: Bureau Jeugdzorg, een gezinsvoogd, de Raad voor de Kinderbescherming, de rechtbank en de school van haar kinderen.

Een onafhankelijke vrouw
Muneni was nog geen twintig toen ze eind jaren zeventig uit haar moederland via Frankrijk naar Nederland vluchtte. Haar broer was al hier en later kwamen ook haar beide ouders naar Nederland. Zij ontvluchtte het regime van haar geboorteland omdat daar in die jaren een voortdurende strijd gaande was tussen opstandelingen en de legers van de regerende machthebbers. In Nederland aangekomen, wist zij in korte tijd de weg in haar nieuwe land te vinden. Door haar opvoeding en culturele achtergrond gaat het opbouwen van een groot netwerk van vrienden, kennissen en zakelijke contacten haar goed af. Met vrijwilligerswerk en door hard te werken weet Muneni een goed bestaan op te bouwen. Ze slaagt erin een handel in Afrikaanse kunstnijverheid op te zetten. Ze koopt op een goede locatie in een middelgrote stad in het westen van Nederland een winkelpand. In de loop der jaren ontwikkelt zij zich tot een sterke, financieel onafhankelijke vrouw, die trots is op wat zij heeft bereikt.