Je buurt of wijk is niet alleen de plek waar je woont, maar ook de plek waar je omkijkt naar een ander. Waar je met anderen samenleeft. Waar je gezien wordt. Dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan, weten Petra van der Horst, directeur van de Koepel Adviesraden Sociaal Domein, en Gerdien Rabbers, directeur van Samen Sterk zonder Stigma, als geen ander. ‘We moeten inwoners ondersteunen om contact met elkaar te maken. Dus ook met buurtbewoners die een psychische kwetsbaarheid hebben of zich eenzaam voelen,’ aldus …
Een gesprek over stigma: inzichten bij professionals en de samenleving aan zet
Ik ontmoet Petra en Gerdien in hartje Utrecht. Al drie jaar huur ik hier een kantoor en ik realiseer me tijdens dit gesprek dat ik na drie jaar nog steeds geen idee heb wie er nog meer in deze straat woont of werkt. ‘En hoe is dat thuis?’ vraagt Petra mij. ‘Ken jij je buren? Weet je wat ze beweegt, wat hun angsten of verlangens zijn?’ Daar kan ik positiever op reageren. Mijn naaste buren spreek ik bijna dagelijks. Ik groet een aantal buren regelmatig als ik de kliko aan de weg zet. En door het straatfeest weet ik van veel buren de voornaam. Maar dan is daar ook die ene oudere buurvrouw, een paar huizen verderop. Die de ene dag stoïcijns uit het raam staart in haar badjas. En de andere dag opgedoft in felgekleurde kleding en make-up door de straat loopt. Ik groet haar en neem me al een jaar voor om op straat een praatje met haar te maken. Om te vragen hoe het met haar gaat. Maar dat heb ik nog steeds niet gedaan…