Geldverspilling in jeugdzorg komt door verkeerde aanpak probleemgezin,’ betoogt Peter Cuyvers in de Volkskrant van 16 maart 2021. In opdracht van het ministerie van Justitie onderzocht hij de kosten voor multiprobleemgezinnen in een middelgrote gemeente. De conclusies zijn niet mals: aan iets minder dan 700 huishoudens is de afgelopen vier jaar 100 miljoen euro uitgegeven vanuit het sociaal domein. Vaak zonder dat de problemen verminderen. Er is bovendien een enorme overlap tussen huishoudens die gestapelde dienstverlening ontvangen én huishoudens die bekend zijn in de veiligheidsketen. Als oorzaak hiervoor wordt vaak gewezen op ineffi ciënte moeder- Om zorg en ondersteuning in de wijk goed te laten aansluiten bij wat mensen nodig hebben, is samenwerking noodzakelijk. Zo wordt hulp effectiever én goedkoper. In de praktijk blijkt dit echter niet zo gemakkelijk. Dat komt niet door slechte intenties, maar is een organisaties, die gedreven worden door eigenbelang, een gebrek aan regie en doorzettingsmacht, en een focus op risicobeheersing in plaats van op herstel.
In plaats van elkaar verwijten te maken, lijkt het constructiever om uit te gaan van positieve intenties en onbedoelde gevolgen. Professionals en organisaties handelen allemaal vanuit een ander mensbeeld. Ze hebben allemaal hun eigen overtuigingen over oorzaken en gevolgen in hun interventies. Wat beter kan, is een goede analyse van wat een cliënt nu eigenlijk zegt over zichzelf, welke causaliteit diegene ervaart en waarnaar diegene dus handelt (zijn actorschap). De strategie van een scherpschutter in plaats van een jager die met hagel schiet.