In de wereld van de hulpverlening is er soms weinig erkenning voor de psychische gevolgen van het werk. Dit komt mede door het minimale empirisch onderzoek wat ernaar gedaan is en wat bovendien geen eenduidig resultaat heeft opgeleverd. Het heeft echter ook te maken met de wijze waarop hulpverleners zelf omgaan met hun werk. Hulpverleners kunnen zichzelf zien zoals zij.