In het Integraal Zorg Akkoord (IZA) zijn onder andere afspraken gemaakt gericht op het verbeteren van de samenwerking tussen sociaal domein, de huisartsenzorg en de ggz. De gezamenlijke opgave is om de ondersteuning en zorg voor mensen met psychische klachten, waaronder verslavingsproblematiek, en hun naasten, anders en beter te organiseren. Zodat we nu en in de toekomst kwalitatief goede ondersteuning en zorg kunnen blijven verlenen. Dit vraagt betere domein overstijgende samenwerking, passende ondersteuning en zorg en ook een stevige sociale basis (het steunend systeem rond de burger). De beweging naar 'de voorkant' moet sterker en duurzamer, nog niet iedere inwoner kan nabij laagdrempelig terecht voor zelfregie en herstel. Niet altijd is professionele ondersteuning of zorg het meest passende antwoord op een hulpvraag. En niet iedere vraag is een zorgvraag. Hierbij is een beweging gaande van medicalisering naar normalisering. Ruimte voor maatschappelijk en persoonlijk herstel op je eigen tempo en in wederkerigheid met anderen, is een gelijkwaardige waarde náást goede zorg, echter nog niet alle inwoners kunnen hiervoor in hun nabijheid terecht. In het IZA is daarom een van de afspraken om te komen tot een landelijk dekkend netwerk van laagdrempelige steunpunten, zoals zelfregie en herstelinitiatieven.