Hoofdstuk 4: Zaak gesloten? Case-study als zelfreflectieve methode

Omschrijving

Wie de kunst van de Case-study verstaat, vertelt het beste verhaal: een verhaal waaruit we veel kunnen leren en waarmee nooit het laatste woord is gezegd. Dui- delijkheid over gekozen perspectief en ordening zorgt ervoor dat een enkele casus- beschrijving grote relevantie krijgt voor de gehele praktijk.

In een tram krijgen twee mensen ruzie. Vraag aan omstanders om er een verhaal over te schrijven en je krijgt heel verschillende verhalen terug; niet alleen varianten op een oerverhaal met vaste elementen, maar zelfs verhalen die op onderdelen heel verschil- lend zijn.  Dit hoofdstuk gaat over Case-study , over het beschrijven en interpreteren van een casus. We laten zien dat wie de kunst van Case-study verstaat, niet het meest ware, mooiste of overtuigendste verhaal vertelt, maar het beste. Het beste verhaal, ofwel de beste optekening van een casus, is een casusbeschrijving waarin de maker duidelijk is over het perspectief en de veronderstellingen van waaruit hij kijkt en in- terpreteert én open is over de keuzes, stilering en ordening van de gebeurtenissen. Mensen maken intuïtief verhalen. In het geval van een Case-study geldt dat je be- wust procedés inzet bij het optekenen van een casus. Deze procedés staan beschre- ven in de retorica, de kunst van het maken van een betoog en de narratologie: de wetenschappelijk discipline die zich bezighoudt met het analyseren van verhalen.3 Wij spreken hier van een ‘retorisch-narratologische benadering’.