Hoe effectief is de jeugdzorg eigenlijk?

Omschrijving

Als we het over de jeugdzorg hebben waar hebben we het dan over? Volgens het Nederlands Jeugdinstituut (Nji) gaat het om 444.000 jeugdigen tot 23 jaar. Dat is 10% van alle jeugdigen. Ieder jaar worden het er meer.

Nederland telt 356 jeugdzorginstellingen die professionele hulp verlenen. Het werk van deze instellingen wordt door de ouders gewaardeerd met 6.1 op een schaal van 10.Veel zegt deze waarderíng niet, want slechts een heel klein deel van de ouders reageert op het verzoek om de verleende hulp met een cijfer te waarderen. Hoe effectief is de jeugdzorg werkelijk? Het onthutsende antwoord is: dat weten we niet! 

Niemand kan ons vertellen hoeveel van die meer dan 400.000 jeugdigen jaarlijks weer op het goede spoor terecht kwamen en wat die meer dan 350 jeugdzorginstellingen er van bakten. Er bestaan wel incidentele follow-up onderzoeken naar effecten. Maar jaarlijkse overzichten die ons laten zien hoeveel jeugdigen baat hebben gehad bij de verleende hulp, zijn er niet. Hoe gingen kinderen en jongeren de jeugdzorg in en hoe kwamen zij er uit? Hoe effectief zijn alle verleende inspanningen? Wat zijn de resultaten?

In schril contrast met deze opvallende leemte staat de kennis over de bestede gelden. Tot op de cent nauwkeurig wordt er jaarlijks verantwoording afgelegd. Daar zorgen de administratieve afdelingen van de instellingen voor, met de zegen van duurbetaalde accountantsbureaus. Zou het niet logisch zijn dat er ook onderzoeksafdelingen zijn die systematisch volgen hoe jeugdigen de instelling binnenkomen en hoe ze er weer uitgaan? Wat was hun problematiek en in hoeverre is die, na de gegeven professionele hulp, verminderd? 

De wetenschap beschikt over voldoende middelen om dit hulpverleningsproces betrouwbaar en valide in beeld te brengen. Daarmee krijgen de instellingen niet alleen inzicht in de mate van succes, maar ook op de vraag wat de sterke en zwakke kanten van de instelling zijn en wat er verbeterd kan worden.

Daar hebben we meer aan dan aan de opgeklopte folders en jaarverslagen met wat de instelling allemaal doet om jeugdigen met problemen te helpen. Geen woord over bereikte resultaten.

Om naast een administratieve afdeling ook een onderzoeksafdeling op te zetten, daar is helaas geen geld en – nog erger – geen animo voor.