Hersteltaal in de professionele relatie

Omschrijving

Onbewust labelen, stigmatiseren, jargon: taalgebruik is in de professionele relatie heel belangrijk. Het gaat er dan in de eerste plaats om gewone mensentaal te spreken en aan te sluiten bij de woorden en het begripsvermogen van de cliënt. Johan van der Putte (in Thuyn, 2013, p. 12) noemt het voorbeeld van een cliënt die aangaf ‘psychose’ een vies woord te vinden en het vervelend te vinden dat zijn ouders dat woord gebruikten. Van der Putte vroeg hem hoe hij wilde dat hij het zou omschrijven, waarop hij antwoordde: ‘Schrijf dat ik soms in de war ben in mijn hoofd.’

Onze taal dient respectvol te zijn, niet oordelend, duidelijk en begrijpelijk. We moeten jargon vermijden. Een bijzonder kenmerk van herstelondersteunende taal is dat het positief van karakter is. Het ademt hoop en mogelijkheden. Het is in dit verband van belang om je te realiseren dat het er altijd om gaat hoe de ander begrijpt en ervaart wat je zegt. Het gaat om ‘zorgresponsiviteit’. Als zender van informatie dienen we voortdurend gevoelig te zijn voor hoe de ander de informatie ontvangt. Bij goede zorg gaat het erom dat onze communicatie bijdraagt aan een goede en steunende samenwerkingsrelatie, en uiteindelijk aan gezondheid en welzijn.