Film is niet alleen maar ontspannend, maar ook ontregelend. Dat besefte ik weer toen ik onlangs The Iron Lady zag - met een glansrol van Meryl Streep - over de dementerende Margaret Thatcher. Zeker, ik had genoten toen ik de bioscoop verliet, maar wat had ik gezien? Waarover ging die film eigenlijk en wat was de bedoeling? Het was zeker geen documentaire, maar ook geen totale fictie. Ik was verward en gefascineerd. En voelde me vooral ongemakkelijk.