Er zijn in Nederland mensen in gemarginaliseerde situaties die ondersteuning nodig hebben maar die om wat voor reden dan ook niet krijgen (van Doorn et al., 2013; Baart, 2011). Een deel van deze mensen heeft geen vertrouwen (meer) in de hulpverlening en mijdt actief elke vorm van hulp (van Arum, Broekroelofs, & van Xanten, 2020; Omlo, 2017). Ook hebben zij vaak geen naasten waar zij op terug kunnen vallen. Als er naasten aanwezig zijn, wordt vaak veel van hen gevraagd (Rutenfrans-Stupar, 2019; Wittenberg et al., 2013). Het straathoekwerk is een methode die door outreachend te werken in contact probeert te komen met mensen in gemarginaliseerde situaties, een relatie met hen op probeert te bouwen en hen probeert te motiveren voor ondersteuning van voorzieningen met als doel om hun maatschappelijke participatie te bevorderen. En om waar mogelijk het contact met hun naasten te verbeteren en deze naasten eventueel ook zelf te ondersteunen (Rauwerdink-Nijland & Metz, 2022). Tot op heden is er weinig onderzoek gedaan naar het straathoekwerk als voorloper van het outreachend werk. Onderzoek dat wel gedaan is (Kelderman & Jezek, 2010; Wolf, 1997; Fromberg, 1988) beschrijven met name de dagelijkse praktijk van het straathoekwerk. Geen onderzoek focust zich op het legitimeren en onderbouwen van het straathoekwerk en de resultaten van het straathoekwerk voor de cliënten waarmee zij werken. Het doel van dit onderzoek is om inzicht te genereren in de impact van het straathoekwerk, specifiek de werkrelatie tussen werkers en cliënten en de geboden praktische steun op de sociale participatie van cliënten en op de ervaren belasting van hun informele zorgverleners. Hiervoor zijn 927 cliënten in het straathoekwerk, in een periode van dertien maanden, driemaal gevraagd een vragenlijst in te vullen. De dataverzameling vond plaats tussen 1 september 2017 en 30 september 2018. Daarnaast hebben 111 informele zorgverleners van cliënten eenmaal een vragenlijst ingevuld, in de periode van maart 2018 tot en met oktober 2018. Hiermee wilden we inzicht krijgen in de belasting die informele zorgverleners ervaarden in hun zorg voor hun naasten als cliënt van het straathoekwerk.