'Zijn lichamelijke verschijning was deerniswekkend; de lange, alleenstaande man was uitgemergeld. De elasticiteit was uit zijn longen geraakt en het zuurstofslangetje in zijn neus geleidde de kunstmatige zuurstof naar het ademhalingsorgaan. Het zicht was al enige jaren uit zijn ogen verdwenen. Je ontkwam niet aan de gedachte dat de man wel moest hunkeren naar het levenseinde. Maar het wekelijkse bezoekje aan een medebewoonster op zijn etage van het verzorgingshuis hield hem op de been en verschafte betekenis aan zijn leven, door de beleving dat iemand op hem wachtte en zin putte uit zijn aanwezigheid'.
Nieuwsbrief Sociaal Digitaal
Schrijf u in voor de nieuwsbrief van Sociaal Digitaal en blijf op de hoogte!