In de jeugdzorg ben je zelf je belangrijkste instrument. Het is dus van groot belang om te weten wie je bent, om je talenten te kennen en te weten wat je valkuilen zijn. Nergens anders dan in de jeugdzorg zijn tegelijkertijd zo weinig middelen beschikbaar om daarvoor goede instrumenten in te zetten. Hoog tijd voor verandering.
Hoe valt te verklaren dat de sociale sector zo weinig ontvankelijk is voor evidence based practice? ‘Evidence based practice ziet alleen de rol van wetenschap en effectonderzoek scherp en al het andere uitermate vaag’, betogen de auteurs. ‘Daarmee blijven een heleboel andere factoren die het
landschap van sociaal werk bepalen buiten beeld.’
Zijn moeilijk lerende mensen in staat om voor hun kinderen te zorgen? Het is in elk geval belangrijk om hun opvoedingsondersteuning te bieden. MEE Amstel en Zaan heeft hiervoor de methodiek Triple P toegepast. Studenten van de Hogeschool van Amsterdam onderzochten of dit ook
haalbaar is.
Geen loopbaan in social work zonder onderzoek, vindt Ferdie Migchelbrink, die in dit artikel reageert op het artikel over de opleidingskwalificatie onderzoek in het aprilnummer (SoziO 93). Hij deelt in zijn bijdrage een aantal ervaringen uit zijn onderzoeken onderwijspraktijk met de lezer.
Sociaal Pedagogische Hulpverleners werken met mensen. Daar halen ze voldoening uit. Hoe gaat dat in zijn werk, het hanteren van de relatie met de cliënt en het cliëntsysteem? Hoe begin je,
onderhoud je de contacten, waar liggen de grenzen? ‘Het is geen trucje.’
Niet de kwalificatie waar het hart van de gemiddelde aankomend SPH’er sneller van gaat kloppen: organiseren en beheren. Toch broodnodig voor de moderne hulpverlener om over zakelijke
competenties te beschikken. ‘Een hbo’er moet goed op de hoogte zijn van de methodiek van de instelling, maar ook van kosten en baten, en van onze concurrentiepositie.’
Tegenwoordig bestaan er vele opvangcentra voor vrouwen die het slachtoffer zijn van huiselijk geweld. Vroeger werden deze vrouwen met de nek aangekeken. Ze werden gezien als gevallen vrouwen die zich moesten ‘bekeren’. Petronella Voûte, een diacones uit de negentiende eeuw, was een van de eerste directrices van een opvangcentrum voor ex-gedetineerde en publieke vrouwen.