Sozio 83 - 2008

Vijf jaar geleden startte Lijn 5 in de Utrechtse wijk Overvecht een kleinschalige vorm van behandeling en begeleiding van licht verstandelijk gehandicapte jongeren. Inmiddels hebben bijna zeventig jongeren in de Overflats residentiële zorg op maat gekregen. SoziO brengt er een bezoek.

Marieke volgde cursussen en zag vervolgens met lede ogen aan dat haar school tot een soort vormingscentrum, overblijfcentrum annex kinderdagverblijf is verworden. De scheiding tussen leren/werken en vrije tijd lijkt volledig te vervagen. Marieke ziet, ruikt en hoort problemen en wil deze ook melden, maar geen onderdeel zijn van het hulpverleningsproces. Kinderen moeten ook een leerplek hebben waar het probleemvrij is Voert Marieke een achterhoedegevecht dat toch niet te winnen valt? Immers: de samenleving is complexer geworden en van de school wordt nu eenmaal mee verlangd dan voorheen. Of doen we er verstandig aan haar pleidooi voor een hulpverleningsvrije zone in de school serieus te nemen?

Evidence based lijkt het toverwoord als we het over effectiviteit en jeugdzorg hebben. Beleidsmakers, bestuurders en wetenschappers vinden dat hulpverlening wetenschappelijk bewezen effectief moet
zijn. In de eerste aflevering van een tweedelige serie gaat Maarten Faas op zoek naar de betekenis van evidence based. Hij doet dit aan de hand van het fictieve interventieprogramma Switch-iT.

De sociale sector moet haar geschiedenis koesteren om te leren voor de toekomst. De canon sociaal werk maakt die historie inzichtelijk. Jan Steyaert beschrijft het belang ervan en de wijze
waarop deze tot stand is gekomen.

De opbouwwerker zoals we die decennia geleden kenden, bestaat bijna niet meer. Frans van Ginkel betoogt dat met de Wet maatschappelijke ontwikkeling (Wmo) nieuwe sociale professionals nodig zijn, opbouwwerkers nieuwe stijl. Zij moeten een gedegen inhoudelijke achtergrond hebben, uitblinken in het vormgeven en uitvoeren van complexe processen waar de belangen van verschillende partijen een plaats in moeten krijgen. 

Trefwoorden bij de nieuwe sociale professional:

• Werkgebieden: wonen, leefbaarheid, zorg, participatie, stedelijke vernieuwing.

• Brede visie (benadering via verschillende invalshoeken).

• Bruggenbouwer.

• Belangen koppelen.

• Heeft een helder beeld van de uitvoering.

• Procesmanager.

• Samenwerken.

• Werken in een politiek bestuurlijke omgeving.

• Maatschappelijk ondernemend.

• Communicator.

• Schakelen tussen niveaus/belangen/ organisaties.

• Sturing geven aan beleidsnetwerken en aan netwerken van uitvoerenden.

• Schakelen tussen leefgebieden (huisvesting, financiën, sociaal functioneren, psychisch functioneren, lichamelijk functioneren, praktisch functioneren en dagbesteding).

• Vertalen naar overheidsniveau (= een behoorlijk abstractieniveau).

• Wet maatschappelijke ondersteuning.

• Burgerparticipatie.