Sozio 74 - 2007

Een meisje van zestien woont nu zo’n drie jaar bij haar vader en diens nieuwe partner nadat haar moeder is overleden. Het meisje is erg dwars, luistert niet en houdt zich niet aan de regels. De nieuwe partner van vader is het spuugzat en geeft aan: zij eruit of ik eruit. Jeugdzorg vindt het meisje emotioneel te onvolwassen om al op kamers te gaan. Het meisje zelf wil niet in een pleeggezin of in
een internaat. Ze wil bij haar vader en diens nieuwe partner wonen tot ze achttien is. Wat moeten de betrokken hulpverleners doen en op wat voor manier moeten ze te werk gaan?

Steeds meer gehandicaptenzorginstellingen hebben migranten als cliënt. De communicatie met de ouders verloopt echter niet altijd optimaal. Het lectoraat Professionalisering van agogische beroepen en vaktherapeuten aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen deed hier onderzoek naar. Hieronder de bevindingen en de aanbevelingen voor verbeteringen in de communicatie. Brede samenwerking binnen de organisatie is in elk geval een vereiste.

Wat is beter voor jongeren die wetsovertredend gedrag vertonen: gedwongen opvoedingsondersteuning binnen het gezin of in een gesloten inrichting? Wat zeggen de resultaten
van onderzoek hierover? Ko Rink zet ze op een rij. Kunnen we eigenlijk wel omschrijven wat goede opvoeding is?

De Basiscursus LVG (licht verstandelijk gehandicapten) is het resultaat van een samenwerkingsprogramma tussen drie lvg-instellingen. Aanleiding: de aanhoudende klachten vanuit sleutelfiguren in de organisaties over tekorten in de opleiding van de beginnende groepsleiders. Marjon van Weersch en Ineke Roos peilen de bevindingen van deelnemers en opleiders.

Wat is goede zorg? Die vraag stond centraal in het onderzoek vanuit de Christelijke Hogeschool Ede en is voorgelegd aan hulpverleners. Dit artikel gaat in op de bevindingen.