In het Twinningproject RoffaBop worden in Suriname vakdocenten, schoolmaatschappelijk werkers, sportbuurtwerkers en gezinscoaches door professionals uit Rotterdam getraind om drop-outs te
helpen aan een diploma en werk. Dat klinkt eenvoudig maar dat is het niet. De context is anders dan in Nederland. Wie dit uit het oog verliest, raakt het spoor bijster.
Als je jongeren de kans wil geven autonome toekomstkeuzes te maken, kun je juist je eigen ervaring en inzichten gebruiken om hen daarbij te helpen. In het kader van het project Later! wordt een
beschouwing gegeven op het thema keuzes van jongeren.
Het voortgezet onderwijs moet tegenwoordig zorgen voor heel wat maatschappelijke taken zoals het organiseren van maatschappelijke stages, een aantrekkelijk buitenschools aanbod of projecten
om schooluitval te bestrijden. Docenten beschikken vaak zelf niet over de tijd en deskundigheid. Wellicht biedt het jongerenwerk een uitkomst.
In dit artikel volgen we twee leerlingen op hun mars door het onderwijs. Nathalie en Mohammed komen zelf aan het woord. We zien Nathalie feilloos doorstromen naar de universiteit. Mohammed wordt uitgespuwd door de sorteermachine die onderwijs heet. Kwestie van hulpbronnen of toeval?
Gewapend met twee videocamera’s en een palmtopcomputer bezocht een onderzoeksteam van de University of California Los Angeles (UCLA ) zo’n dertig gezinnen. Zij bleven twee dagen logeren en filmden het dagelijkse gezinsleven. Ook in het drukke bestaan van tweeverdieners blijkt ruimte te zijn
voor quality time, maar het is wel vooral de moeder die kwaliteit biedt.
De oplossingsgerichte werkwijze Signs of Safety, afkomstig uit Australië, blijkt in Nederland zeer goed bruikbaar bij de aanpak van kindermishandeling. De methodiek bleek een welkome aanvulling voor mijn werk als orthopedagoog met gezinnen met complexe problematiek. Het is een relatief eenvoudige methodiek, die veiligheid van kinderen kan vergroten of zelfs garanderen.