Karel Verweij vertelt over zijn vorderingen en frustraties met Japie, een jongen met moeite om
binnen een groep spelende kinderen normaal te functioneren.
Ieder kinderleven kent tegenslag, verdriet, verlies en pech. Dat kun je zien als iets wat zoveel mogelijk voorkomen moet worden, maar het kan ook anders. Wie nooit valt leert ook niet opstaan. Tegenslag en risico, mits binnen zekere grenzen kunnen de kracht van kinderen vermeerderen. Dan hebben we het over psychische veerkracht.
Kinderen kunnen op basis van hun achtergrond extra kwetsbaar zijn. Uit onderzoek is duidelijk
naar voren gekomen dat er een verband bestaat tussen kwetsbaarheid, weerbaarheid en
beschermende factoren.
Een kind, een volwassene, iedereen speelt. Als volwassenen spelen doen ze dat als ze klaar zijn met werken. Bij jonge kinderen is dat anders: voor hen is nog vrijwel alles spelen. Kinderen groeien
langzaam toe naar de dingen die moeten. Maar het spelen zal hen, ook als ze eenmaal volwassen zijn en als het moeten overheerst, nooit verlaten.